Let Us Change
Broodverkooppunten in Ethiopië
In 2008 ging Johan een eerste keer naar Ethiopië, met als doel een jeugdbeweging op te starten. Johan begon les te geven in een schooltje in de stad Awassa, in het zuiden van het land. Na enkele weken leerde hij er Aynalem kennen, een dame die net gepensioneerd was en zich nog heel hard inzette voor de lokale gemeenschap. Johan en Aynalem geraakten goed bevriend en op een dag, toen Aynalem en Johan samen aan tafel zaten, riep Aynalem er een kleine jongen bij. Ze kende hem al een tijdje. Hij was één van de straatkinderen die altijd in de buurt speelden. De jongen kwam er bij zitten, kreeg wat eten en begon te vertellen. Nebiyu was 6 jaar, maar sprak al heel volwassen voor een kind van zijn leeftijd, zeker omdat hij nog nooit een dag naar school was geweest. Hij vertelde over zijn ouders, zijn broertje en zijn leven op straat. Hij bedelde altijd om eten, en niet voor geld. Want als hij eten had, kon hij dat delen met zijn broertje die was toen anderhalf jaar. Als hij geld kreeg, moest hij dat afstaan aan zijn ouders. Zij kochten er dan meestal drank mee. Elke dag kwam Nebiyu terug en Johan en Aynalem geraakten gehecht aan de jongen. Ze gingen een keer mee naar zijn huis. Een paar plastieken zeilen over elkaar tegen de kerkmuur, dat was het. Daar sliep het gezin van vier. Zonder twijfelen vroeg Aynalem of ze de jongens bij haar kon nemen. Voor Nebiyu was dat geen probleem, maar de kleine broer wilden ze niet afstaan, hij verdiende als baby nog te veel op straat. Een dag later had Aynalem Nebiyu geadopteerd. Nu waren ze altijd samen. Johan nam Nebiyu mee naar school, hij sliep bij Aynalem thuis. Na enkele weken vertelde Nebiyu dat hij ook nog wel 2 vriendjes had op straat, maar zij hadden geen ouders meer. Aynalem twijfelde niet lang. Johan beloofde haar dat ze zich financieel nooit zorgen moest maken over de drie jongens. Let Us Change was geboren.
“Dankzij de AFAS Foundation zijn we een inspirerend voorbeeld voor andere ngo’s geworden: bedelaars in dienst nemen, onafhankelijk nastreven, transparant zijn… Dit was zonder AFAS niet mogelijk. De samenwerking heeft ons doen nadenken over onze hele werking. Zo willen we in België minder afhankelijk zijn van donaties en meer op zoek gaan naar andere vormen van inkomen.” - Johan, Let Us Change
Op de website van Let Us Change lees je meer.
Overal ter wereld wordt er brood gebakken. Niets is zo globaal én lokaal als brood. Iedereen eet het, overal wordt het gebakken, elke dag. “Dagelijks brood”
Maar het is niet zo eenvoudig als het lijkt. Het vergt kennis, ervaring, machines, personeel,… Allemaal zaken die “brood-nodig” zijn om de return on investment zo groot mogelijk te maken. En dan is er de aanpak. Bij Let Us Change hebben we geen schrik om ons te smijten, maar we proberen wel altijd goed na te denken over wat we willen en wat we kunnen. 1 ding is zeker: dit willen we, dit kunnen we. En we willen alles goed aanpakken: stap voor stap te werk gaan.
Stap 1: een goed product. We hadden een kleine oven in ons jongenshuis staan. Om de dag bakten we hier ons brood in, net genoeg om onze kinderen lekker brood te geven. Brood moet lekker zijn, maar ook voedzaam: veel en verschillende granen, weinig broodversnellers, de juiste bakwijze. Ons brood zou gezonder en lekkerder zijn dan het brood dat we voorheen moesten kopen.
Stap 2: Gratis brood! De organisatie groeide, er kwamen meer kinderen bij en mensen uit de buurt kwamen vragen of ze ons brood konden kopen. We kochten een tweede oven aan, en stilaan verkochten we brood aan de deur van het jongenshuis. We maakten hier geen winst bij, maar waren in staat om zonder verlies al onze kinderen te voorzien van brood door de opbrengst van de verkoop te investeren in ons eigen brood. Gratis brood, een eerste doel bereikt, maar dat kon nog beter.
Stap 3: Personeel. Om meer brood te bakken, en ervoor te zorgen dat er elke dag brood was, namen we iemand in dienst, een professional. Hij kreeg hulp van Johannes, een jongeman die ook ooit had gebedeld om te overleven. Na een tijd opleiding kreeg de professional een beter aanbod en werd Johannes verantwoordelijk voor zijn bakkerijtje van twee oventjes. Vervuld van trots bleek Johannes de meest dankbare en gemotiveerde werker die we ons konden inbeelden. De juiste man op de juiste plaats. Amaretch in het jongenshuis na de lunch. Ooit bedelde zij om te overleven, nu één van de 25 trotse personeelsleden!
Stap 4: Groei We hadden nu al lekker brood, gratis brood voor onze kinderen, gebakken door een ex-bedelaar. Maar als we dit concept zouden uitbreiden, zouden we niet enkel meer mensen in dienst kunnen nemen (lees: van de straat halen), we zouden een vast inkomen genereren om te gebruiken voor de tehuizen. Let Us Change zou zo meer onafhankelijk worden van geld uit België en Nederland. We investeerden in meer ovens en haalden die uit Italië. Een Belgische vzw en een Italiaanse ngo hebben ons hier in gesteund. Echt professionele ovens, een kneedmachine en ander materiaal werd verscheept en geïmporteerd, een echt huzarenstuk in Ethiopië, maar het is gelukt. Nu hebben we die ovens en een enorme capaciteit om te groeien.
Stap 5: Verkoop We hebben één vast verkooppunt naast de bakkerij, en enkele restaurants zijn vaste afnemers van ons brood, maar dit kan beter, en grootser. Niet enkel willen we op korte termijn ons brood ook verkopen aan grote instellingen zoals de universiteit en het leger (beiden hebben al interesse getoond), we willen ook meer verkooppunten in de stad. En hiervoor zouden we de hulp van de Afas Foundation willen inroepen. We willen gaan voor verschillende kleine winkeltjes die allemaal: Lekker en gezond brood voorzien aan de gemeenschap. Geld creëren om zo een toekomst te bieden aan 90 ex-straatkinderen. Bemand worden door mensen die nooit nog één nacht op straat zullen slapen
Win – Win – Win